KÜL
сущ. руьхъ; kül olmaq (ккана) руьхъ хьун, вири ккана алахьун, руьхъведиз элкъуьн; // руьхъведин (мес. ранг); kül suyu х.м. руьхъведин (руьхъ галай) яд (набататар дезинфекция авун патал); ** kül etmək (eləmək) руьхъ авун, пуч авун, терг авун, тӀач авун, эхирдиз экъечӀун (мес. мал-девлетдин); külə dönmək а) рухъведиз элкъуьн, ккана руьхъ хьун, вири ккана алахьун; б) пер. гзаф азаб чӀугун, азият чӀугун; külünü göyə sovurmaq тефте цавуз акъудун, тамам телеф авун, эхирдиз экъечӀун (душмандин); gözə kül üfürmək кил. göz.