kələmat
[ər. kəlimat-“kəlmə” söz. cəmi] гафар.
ə. «kəlmə» c. kəlmələr
[ər. kəlimat – “kəlmə” söz cəmi] Kəlmələr, sözlər. Oxunur məclisdə xoş kələmatı; Ox kimi bağrını dələr, ağlarsan