KƏLƏMAT [ ər. kəlimat – “kəlmə” söz cəmi] Kəlmələr, sözlər. Oxunur məclisdə xoş kələmatı; Ox kimi bağrını dələr, ağlarsan. M.V.Vidadi. [Müsyö Jordan:] İndi də mənim ilə durub-oturmaqdan bir para kələmatı hifz edibdir. M.F.Axundzadə.