məchul
məchul
sif. [ər.] 1. Bilinməyən, naməlum (məlum əksi). [Xədicə] hərəkətsiz gözlərini məchul bir nöqtəyə dirəyib baxırdı
Tam oxu »I прил. 1. неизвестный: 1) неведомый. Məchul qüvvə неведомая сила 2) мат. искомый. Məchul toplanan неизвестное слагаемое, məchul kəmiyyət неизвестная
Tam oxu »1. неизвестный, неведомый, неизведанный; 2. неизвестное, искомое; 3. грамм. страдательный;
Tam oxu »s. 1. unknown, unfamiliar, 2. dilç. passive; ~ növ dilç. passive voice; iki ~lu tənlik riyaz. equation with two unknown quantities
Tam oxu »[ər.] прил. 1. малум тушир; тийижир, течир (“малум” акси); 2. мат. малум тушир, жугъурун лазим тир; ** məchul fel глаголдин малум тушир форма
Tam oxu »sif. inconnu, -e ; non-famili//er, -ère ; mystérieu//x, -se ; dilç. passi//f, -ve ; ~ növ voix f passive, passif m ; iki ~lu tənlik riyaz
Tam oxu »ə. 1) bilinməyən, naməlum; 2) qrammatikada: məchul feil; 3) riyaziyyatda: məlum olmayan və buna görə də şərti hərflə göstərilən ədəd
Tam oxu »MƏCHUL – BƏLLİ Məchul bir vahimə ikimizi də sarsıtdı, divara sıxıldıq (M.İbrahimov); Aslan yatışından da bəllidir (Ata
Tam oxu »