MƏHRƏM

[ər.] сущ., прил. 1. гзаф мукьва, сир сад тир, дуст яз гьисабнавай, рикӀин дуст; məhrəm olmaq мукьва хьун, рикӀин дустар хьун; 2. сад-садаз никягь авун (пабни-гъуьл хьун) къадагъа ва я гьарам тир мукьвабур (руш, дишегьли, итим; мес. халудиз вичин вахан руш къачун гьарам я); // məhrəm etmək мукьва авун, пабни-гъуьл авун; məhrəm olmaq мукьва хьун, пабни-гъуьл хьун; 3. чинебан; bədənin məhrəm yerləri бедендин кӀевнавай (чинебан, айиб) чкаяр, айибар.