QANACAQ

1. QANACAQ [Həmzə:] Adamda gərək qanacaq ola (Ə.Qasımov); ƏDƏB Ədəbin çox olsa, nəfsin də gödək; Sevəcək el səni bir el oğlu tək (Aşıq Əhməd); MƏRİFƏT Olmuş vətən qünudə ləyali-cəhalətə; Zülmətə qarşı mərifətim mahtabdır (M.Hadi); NƏZAKƏT Əbdüləli bəy: İnsanın nəzakəti əsil-zatında olmalıdır (C.Cabbarlı); TƏRBİYƏ (bax).

2. qanacaq bax düşüncə

QAN
QANACAQLI

Значение слова в других словарях