QƏFLƏT

\[ər.\] сущ. 1. гъафилвал, хабарсузвал; 2. авамвал, буьндуьгуьрвал; // qəflətdə saxlamaq авамвиле хуьн; ксурун (пер.); 3. дикъетсузвал, къайгъусузвал, чалкечирвал, япалагъун; qəflət eləmək (etmək) дикъетсузвал авун; фикир тагун, рикӀелай алудун; яб тагун; ** qəflət yuxusu пер. ксун, хабарсузвал, дуьньядикай хабарсуз хьунухь.
QƏFİLDƏN
QƏFLƏTƏN

Digər lüğətlərdə

лизоблю́д напружи́нивать ночь оголя́ть поле́пливать богомо́л вира́жный захва́ливание обмундиро́вывать ша́бат щеголева́тость ухналь paradoxure parent plant potato-trap slowpoke zoonoses беспорочный залежь красноватый махина разверзнуться разомкнутый увольнительная удесятерять