is. 1) récidive f ; 2) tib. rechute f
is. 1) récidive f ; 2) tib. rechute f
[lat. recidivus-qayıdan] юр. рецидив (вичин жаза чӀугурдалай кьулухъ гьа са ва я маса жинаят мад хъувун, тикрар хъувун; тикрардаз хъувур жинаят)
Tam oxu »сущ. рецидив: 1. мед. возврат болезни после кажущегося выздоровления 2. юрид. повторное совершение преступления лицом, ранее отбывшим наказание за так
Tam oxu »[lat. recidivus – qayıdan] hüq. Cəzasını çəkdikdən sonra eyni və ya başqa cinayəti təkrar etmə; təkrar cinayət
Tam oxu »