RUHİ(YYƏ)
ə. ruha mənsub olan.
RUHİ(YYƏ)
ə. ruha mənsub olan.
sif. [ər.] 1. İnsanın daxili aləmilə, mənəviyyatı ilə bağlı olan; mənəvi. Ruhi əzab. Ruhi vəziyyət. – Laçın heç vaxt bugecəki kimi ruhi iztirab keçirm
Полностью »прил. 1. душевный (связанный с внутренним, духовным миром человека). Ruhi sarsıntı душевное потрясение, ruhi iztirab (-lar) душевные переживания 2
Полностью »s. 1. emotional; 2. (xəstəlik) mental; ~ vəziyyət emotional state; ~ sakitlik peace of mind; ~ xəstəlik mental disease / disorder; ~ sarsıntı mental d
Полностью »[ər.] прил. руьгьдихъ, инсандин къенепатан алемдихъ галаз алакъалу тир; руьгьдин (мес. азаб); ** ruhi xəstə дили; ruhi xəstəliklər руьгьдин азарар
Полностью »RUHİ Laçın heç vaxt bu gecəki kimi ruhi iztirab keçirməmişdi (M.Hüseyn); MƏNƏVİ Birinci katib vəzifəsindən sui-istifadə etmişdir
Полностью »