TƏBƏRZİN
[ər.] сущ. 1. нажахдиз ухшар къадим яракь; секира; 2. виликан девирра: дервишрив жедай сив цӀийи вацраз ухшар гъвечӀи нажах.
is. [ər.] 1. Baltaya bənzəyən qədim silah. Orta Asiyanın qədim tayfalarının silahları ox, nizə, qılınc və təbərzindən ibarət imiş
Tam oxu »сущ. устар. 1. алебарда (старинное оружие – секира на длинном древке, заканчивающемся копьём) 2. бердыш (старинное холодное оружие – боевой топор с ле
Tam oxu »ə. 1) dərvişlərin gəzdirdikləri aypara şəklində balta; təbərzin; 2) ağ və parlaq və ya bərk və parlaq duz
Tam oxu »Təbər farsca “balta” deməkdir. Təbərzin “aybalta” (“allebarda”) kimi başa düşülür, zərbə baltasıdır (zin, zən “vurma” deməkdir)
Tam oxu »