is. [fars.] Padşah, hökmdar (adətən şahlara, padşahlara təntənəli müraciət zamanı işlədilən epitet). Dedi Xubçöhr: – Ey şəhi-tacdar; Hüzurunda olsam g
сущ. венценосец (торжественный эпитет монархов)
tacdar
венценосец, государь, монарх
i. tar. sovereign; (müraciət məqamında) Majesty; Ey, tacidar! Your Majesty!
tacdar bax padşah
is. tar. monarque m, souverain m ; (müraciətdə) Sire, Votre Majesté
f. taclı, tacı olan, taca malik olan; hökmdar // padşah, hakim
taclı, tac sahibi; hökmdar