сущ. къамбук, кесек; // topçək vurmaq къамбукар кукӀварун, къамбукриз пер ягъун.
is. Qurumuş torpaq parçası; kəsək. □ Topçək vurmaq – kəsəkləri bellə vurub əzmək, belləmək, təpmək. [Güldanə] dayanıb fikirləşirdi… Topçək vurub Gülşə