TƏKİD

[ər.] 1. сущ. кӀевивал, кӀевиз акъвазун, бажит хьун (са кардал, са затӀунал, фикирдал); кӀевелай (тикрардаказ) тӀалабун (алахъун), алат тавун; təkid etmək (eləmək) кӀевиз акъвазун, кӀевелай тӀалабун, бажит хьун, алат тавун; 2. təkidlə кил. təkidən.
TƏKİ
TƏKİDƏN

Digər lüğətlərdə