i. 1. tallness; (səs haq.) loudness; height; pitch; 2. məc. authority; loftiness, elevation; eminence, ridge; dağ ucalığı mountain heights; 100 metr ucalığında a hundred metres high; ~ gətirmək / qazandırmaq to gain / to get* authority / prestige; Bu, ona böyük ucalıq qazandırdı This earned / won him / her immense prestige
is. 1. Yüksəklik, hündürlük. Dağın ucalığı. Boyun ucalığı. Tavanın ucalığı. – Siz öləsiz, elədi, bax, odu, Hacı Namazalı özüdü, papağının ucalığı burd
Tam oxu »сущ. 1. высота: 1) протяженность по вертикали снизу вверх. Binanın ucalığı высота здания, tavanın ucalığı высота потолка, dağın ucalığı высота горы 2)
Tam oxu »сущ. 1. кьакьанвал (мес. дагъдин, буйдин, дараматдин); // кьакьан чка, вине авай чка; ппел, кӀунтӀ ва мс
Tam oxu »UCALIQ – BALACALIQ Dostunun boyca ucalığına həsəd apardı (“Azərbaycan”); Səməd öz boyunun balacalığından birinci dəfə heyifsiləndi (M
Tam oxu »