Çin hökumətinin siyasətinə uyğurların dövlət tərəfindən maliyyələşdirilən həbs düşərgələrində saxlanılması,[18][19][20]məcburi əmək,[21][22] uyğur dini tətbiqlərinin təzyiq altında saxlanılması,[23][24] siyasi təlqin,[25] kəskin qəddarlıq,[26] zorla sterilizasiya,[27][28] məcburi kontrasepsiya[29][30] və məcburi abort[31][32] daxildir. Çin dövlət statistikalarında 2015-ci ildən 2018-ci ilə qədər ən çox uyğur əhaliyə malik olan Xotan və Kaşğər bölgələrində doğum nisbətlərində 60%-dən çox azalma müşahidə edilmişdir.[28] Eyni dövrdə bütün ölkənin doğum nisbəti 9,69% azalmış, 1000 nəfərə 12,07 nəfərdən 10,9 nəfərə düşmüşdür.[33] Çinli rəsmilər Sincanda 2018-ci ildə doğum nisbətlərinin təxminən üçdə biri qədər azaldığını qəbul etmiş, lakin məcburi sterilizasiya və soyqırımı xəbərlərini təkzib etmişdir.[34] Sincanda doğum nisbətləri 2019-cu ildə 24% daha da azalmışdır, ölkə daxilində isə 4.2% azalma müşahidə olunmuşdu.[28]
Beynəlxalq reaksiyalar birmənalı olmamışdır. Birləşmiş Millətlər Təşkilatına (BM) üzv olan bəzi dövlətlər Birləşmiş Millətlər Təşkilatının İnsan Hüquqları Şurasına Çinin Sincandakı siyasətini pisləyən açıqlamalar vermiş, digərləri isə Çinin siyasətini dəstəkləyən əks fikirləri dəstəkləmişdir.[35] 2020-ci ilin dekabr ayında Beynəlxalq Cinayət Məhkəməsi Çin üzərində yurisdiksiyası olmaması səbəbi ilə iddia edilən cinayətlərin əksəriyyəti üçün Çinə qarşı istintaq tədbirləri görməyi rədd etmişdir.[36][37]ABŞ Dövlət Departamentinin Hüquq Məsləhətçisi Ofisinin soyqırımı sübut etmək üçün kifayət qədər dəlil olmadığı qənaətinə gəlməsinə baxmayaraq,[38] 19 yanvar 2021-ci il tarixində qətiyyətli olduğunu elan edərək Çinin insan haqlarının pozduğunu elan edən ilk ölkə olmuşdur.[39]Kanadanın İcmalar palatası,[40]Niderland Parlamenti,[41]Böyük Britaniyanınİcmalar palatası[42] və Litva Seymi[43] də daxil olmaqla bir çox ölkədəki qanunverici orqanlar Çinin hərəkətlərini soyqırım kimi tanıyan qeyri-məcburi vəsatətlər qəbul etmişdir. Digər ölkələrdəki parlamentlər, məsələn, Yeni Zelandiya,[44]Belçika[45] və Çex Respublikası,[46] Çin hökumətinin uyğurlara münasibətini "ağır insan haqları pozuntusu" ya da insanlığa qarşı cinayət kimi təsvir edərək qınamışdır.
↑Finnegan, Ciara. "The Uyghur Minority in China: A Case Study of Cultural Genocide, Minority Rights and the Insufficiency of the International Legal Framework in Preventing State-Imposed Extinction". Laws. 9. 2020: 1. doi:10.3390/laws9010001.
↑Turdush, Rukiye; Fiskesjö, Magnus. "Dossier: Uyghur Women in China's Genocide". Genocide Studies and Prevention: An International Journal. 15 (1). 28 May 2021: 22–43. doi:10.5038/1911-9933.15.1.1834.
↑Congressional Research Service. "Uyghurs in China"(PDF). Congressional Research Service. 18 June 2019. 18 December 2020 tarixində arxivləşdirilib(PDF). İstifadə tarixi: 2 December 2019.
↑Ryan Patrick Jones. "MPs vote to label China's persecution of Uighurs a genocide". Canadian Broadcasting Corporation. 22 February 2021. 23 February 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 25, 2021. A substantial majority of MPs — including most Liberals who participated — voted in favour of a Conservative motion that says China's actions in its western Xinjiang region meet the definition of genocide set out in the 1948 United Nations Genocide Convention. ... The final tally was 266 in favour and zero opposed. Two MPs formally abstained.
Clarke, Michael. "China's "War on Terror" in Xinjiang: Human Security and the Causes of Violent Uighur Separatism". Terrorism and Political Violence. Informa UK Limited. 20 (2). 9 April 2008. doi:10.1080/09546550801920865. ISSN0954-6553.
Hayes, Anna; Clarke, Michael. Inside Xinjiang: Space, Place and Power in China's Muslim Far Northwest (1st). London: Routledge. 2015. doi:10.4324/9781315770475. ISBN9781315770475.