1. Ya anadangəlmə, ya da sonradan dəri üzərində əmələ gələn xırda, dəyirmi ləkə. Üzündə xal var. Qara xal.
– Zəfərin yanında ucaboylu, çatma qaraqaşlı, sağ yanağında iri xalı olan bir gəlin vardı.
[Qızın] sağ yanağındakı xal üzünə xüsusi bir gözəllik verirdi.
□ Xal kimi – çox kiçik, bambalaca.
Ay bir xal kimi uzaqlarda dolaşır.
O kimdir; Yüksəlir boşluqlarda; Görünür bir xal kimi.
Bu nədir, Göygöldə kəpənək uçur; Sonsuz mavilikdə ağ bir xal kimi.
2. Cürbəcür saplarla, rənglə vurulan naxış. Xalının əlvan xalları. Gözəl xalları olan cecim.
– Söylənir Şəkinin ipək malları; Quba xalçasının qara xalları.
□ Xal vurmaq – naxış salmaq.
Səltənət bu şəkillərə vurduğu hər ilmək, hər xal üstündə əsmişdi.
3. Qumar kağızının, zərin və s.-nin üstündəki nişanlardan hər biri.
4. İdman yarışlarında və oyunlarında qiymət qoyarkən hesablama vahidi. Komanda gələn görüşləri yüksək səviyyədə keçirib, daha çox xal toplamağa çalışmışdır.
// Ümumiyyətlə, say, miqdar bildirir. Bir xal artıq.
– [Cəbi:] Getdikcə bir xal azaldardım.
[Kərəmxan:] Bu iki xalı eləbelə qəsdən uduzdum.
5. Musiqinin əsas melodiyası ilə həmahəng olan yeni hissə, yeni cəhət.
Səsindəki məlahət və mahnının səmimi ahəngi [Xəlilin] bəzən yanlış vurduğu xalları duymağa qoymurdu.
Musiqidən az-çox başı çıxan adam radioda, adını eşitməsə belə, çalanın Qurban olduğunu dərhal təyin edər. Onun özünə məxsus üslubu vardır. Onun vurduğu rənglər, xallar, nida və intonasiyalar zəngin, incə və orijinaldır.
◊ Xal vurmaq – fikrini, sözünü üstüörtülü şəkildə eyhamla, işarələrlə çatdırmaq.
[Hümmət] sözünü dəyişib zarafatyana bir xal vurdu.
