YAN I sif. Böyür, tərəf. Yan küçələrdən iki böyük dəstə gəlirdi (M.Hüseyn).
YAN II f. Od tutmaq, əzab çəkmək. Yan, dinmə, sən allah! Qan, dinmə, sən allah! (M.Ə.Sabir).
YAN I sif. Böyür, tərəf. Yan küçələrdən iki böyük dəstə gəlirdi (M.Hüseyn).
YAN II f. Od tutmaq, əzab çəkmək. Yan, dinmə, sən allah! Qan, dinmə, sən allah! (M.Ə.Sabir).
is. 1. Tərəf, ətraf. Yanlarda düşmən qalmamışdı. H.Nəzərli. [Güldəstə:] Məktub bu yandadı. H.Seyidbəyli
Полностью »I сущ. 1. бок: 1) правая или левая часть туловища. Sağ yan правый бок 2) правая или левая сторона чего-л
Полностью »1. бок; 2. боковой; 3. сторона; 4. набекрень; 5. к ..., у ..., при ..., около, возле;
Полностью »I. i. side, flank; sol ~ left side / flank; sağ ~ right side / flank; Düşmən bizə sol yandan hücum etdi The enemy attacked us on the left flank; qutun
Полностью »сущ. 1. пад, тереф; yan almaq патав (мукьув, къвалав) агатун, агатун; dörd (bir) yandan кьуд патахъай, вири патарихъай; 2
Полностью »I (Cəlilabad, Oğuz) başqa. – Maha icazə ver, yan yerə gedəsiyəm (Oğuz); – Mən onnan danişdim, gəldim, o, yan yerə getdi; – Miyəllim diyən bı qağa yan
Полностью »