ZƏNG

i. 1. bell; qapı ~i door bell; elektrik ~i electric bell; əl ~i handbell; telefon ~i ringer; kilsə ~i bell, church bell; ~ asmaq (qapıya, heyvanın boynuna və s.) to bell (d.), to provide with a bell (d.); 2. (zəngin səsi) ringing, peal, clanging, (zınqrovun səsi) tinkling; (kilsə zənginin səsi) chime; (telefon zənginin səsi) telephone call; matəm ~i (funeral) knell; saat(ın) ~i striking of a clock; bir kəsə ~ vurmaq / etmək (telefonla) to phone / telephone smb., to ring* smb. up; ~ çalmaq (müxt. mənalarda) to ring*, to ring* the bell, to strike* the bell