сущ. 1. тупӀал; qaşsız üzük къаш авачир тупӀал, закӀал; üzük gətirmək (aparmaq) этногр. тупӀал гъун (тухун), рушак лишан кутун патал гададин кӀвалай р
Tam oxu »is. 1. Əsasən qızıldan qayrılan, bəzək üçün və ya evlilik rəmzi kimi barmağa taxılan halqa; barmaqlıq
Tam oxu »bax üzgün. [Kərəm:] Dərdü qəm çəkirəm, üzüyəm, üzük; Qıyma mənə, ay ciyərim parəsi! “Əsli və Kərəm”
Tam oxu »1 сущ. 1. кольцо (металлический ободок, надеваемый на палец руки в качестве украшения или символа брака)
Tam oxu »i. ring; (finger-)ring; (möhürlü) signetring; nişan üzüyü, bəxt üzüyü weddingring, engagement-ring
Tam oxu »1. ÜZÜK [Rübaba:] Sərvinaz xanım hərisini verib, qızın barmağına üzük taxıb gediblər (H.Abbaszadə); ƏYRİMÇƏ (dial
Tam oxu »ÜZÜK I is. Barmağa keçirilən bəzək əşyası. Hər əlinə alıb bir danə üzük; Üzüyü dəstinə alan oynasın (M
Tam oxu »