is. habitude f ; coutume f ; ~ də olmaq avoir l’habitude de, être accoutumé, -e à ; avoir coutume de
is. [ər.] Xasiyyət, adət, vərdiş, əda. Bildirçinin bir qəribə şakəri vardır ki, yeri gen olsa oxumaz
Tam oxu »i. habit; ~ də olmaq to be* in the habit (of), to be* given (to), to be* accustomed (to); Bu onun şakəridir It has become / grown a habit / custom wit
Tam oxu »