ŞAKƏR

is. [ ər. ] Xasiyyət, adət, vərdiş, əda.
Bildirçinin bir qəribə şakəri vardır ki, yeri gen olsa oxumaz. H.Sarabski.
Əhli-eşqə bu qədər naz eləmək yaxşı deyil; Bəsdir, insaf elə, əl çək bu yaman şakərdən! Ə.Vahid.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞAKƏR vərdiş — adət
ŞAİRLİK
ŞAQ

Digər lüğətlərdə

виго́нь гидропо́нный литературове́дческий облу́щивание пришлёпываться руба́ка скла́дчинка траверти́новый турпо́езд тщи́ться филигра́нщик в поря́дке захлестну́ться обстро́чка цирко́н скитяга Hollantide inebrious skilling trunnion ис- обезьяний синерама федералистский фортификация