şitəngi
şitəngi
sif. Nadinc, dəcəl, şuluq, üzlü, şit. Şitəngi uşaq. – Sevdim isə şitəngi, dəcəl, həm də mollanın qələmini tutan, üzünə deyən idi
Tam oxu »I прил. баловной, баловливый. Şitəngi uşaq баловливый ребёнок II сущ. баловень, баловник, баловница; шалун, шалунья
Tam oxu »(Cəlilabad, Gəncə, Qarakilsə, Mingəçevir, Şəki, Şuşa) nadinc, dəcəl <uşaq>. – Əziz çox şitəngi uşaxdı (Gəncə); – Şitəngi uşaxnan heç ara
Tam oxu »