ŞİTƏNGİ

sif. Nadinc, dəcəl, şuluq, üzlü, şit. Şitəngi uşaq.
– Sevdim isə şitəngi, dəcəl, həm də mollanın qələmini tutan, üzünə deyən idi. Ə.Vəliyev.

ŞİTAB
ŞİTƏNGİLİK

Digər lüğətlərdə