emin
sif. [ər.] 1. Qorxusuz, xətərsiz, etibarlı, dinc, sakit. Əmin yol. Əmin yer. 2. Tamamilə xatircəm, arxayın, qane
Полностью »прил. 1. уверенный (твёрдо верящий в кого-л., во что-л., убеждённый). Əminəm ki, … уверен, что … 2. тихий, спокойный (о человеке)
Полностью »s. 1. (qorxusuz, xətərsiz) safe; ~ yer safe place; 2. (xatircəm, arxayın) sure; ~ olmaq to be* sure, to feel* sure; Mən əminəm ki, o gələcək I am sure
Полностью »[ər.] прил. эмин (1. умун, ихтибарлу, хатасуз, секин, динж (мес. чка, рехъ); 2. архайин; əmin etmək эмин авун, тамам чӀалахъарун, чӀалахъарна архайин
Полностью »sif. sûr, -e ; ~ yer lieu m sûr ; certain, -e, convaincu, -e ; ~ olmaq être concaincu, -e
Полностью »ə. 1) qorxusuz, qorxmaz; 2) şübhə etməyən, xatircəm olan; 3) təhlükəsiz (yer); 4) əmanət saxlayan, inanılmış; 5) nadinc olmayan; sakit (uşaq haqqında)
Полностью »