РОГ

1. карч. 2. зуьрне (са кьил гьяркьуь къекъвей зуьрне хьтин, сигнал гуз гьарайдай музыкадин алат). ♦ наставить мужу рога гъуьлуьз хиянатвал авун, гъуьл алдатмишун; как из рога изобилия булвилелди, куьтягь тежезмай кьван; обломать (ва я сломать) рога крчар алудун, кIвачерикай зарб хкудун, кIуфукай зарб хкудун (яни гзаф кIуфал кIвенкI алай, дамах гвай, гьаясуз кас чкадал ацукьрун, секинрун); брать быка за рога вахтунда, асул кар алай чкадилай кьуна са месэла кьилиз акъудиз эгечIун; согнуть в бараний рог мум хьиз хъуьтуьлрун, жуваз кIандайвал муьтIуьгърун.