ABDAL
(Kürdəmir, Şahbuz)
bilikli, bilici. – Abdal, yani biləndə adam (Şahbuz)
II
(Xaçmaz, Salyan)
yetim. – Səni görüm abdal qalasan (Xaçmaz)
[ər.] 1. is. Sərsəri, avara, dərbədər. Gözəllərin olar xümsü zəkatı; Nə aşiqə, nə abdala yetişməz. Aşıq Ələsgər
Полностью »I прил. 1. глупый 2. наглый 3. диал. невоспитанный, неучтивый II сущ. 1. глупец, дурак 2. наглец 3. бездельник, бродяга
Полностью »i. vagrant, vagabond, silly, fool, wanderer; abdal olmaq to be* a vagrant / fool / wanderer
Полностью »is. malappris, -e m, f ; sot,-te m f ; imbécile m ; nigaud m ; grand béta m ; homme m stupide ; vagabond m: fou m (folle f)
Полностью »Ərəb sözüdür, çox mənası var, ən çox “dərviş”, “dilənçi”, “müqəddəs”, “qul” mənalarında işlədilir. Sözün “müqəddəs” mənası bədil (əvəzlənmə) kəlməsi i
Полностью »ABDAL – AĞILLI Gəl işim var səninlə, gəl, abdal! (H.Cavid); Yusifin arvadı Avropa elmlərindən dadmış bir ağıllı arvad idi (N
Полностью »