Qədim türkcədə “həyat bəxş edən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“Yumru” mənasını verən sözdür. Topa halında yığmaq birləşməsindəki topa sözü, topuq kəlməsi və s. məhz “yumru, kürə halında olan” mənasını əks etdirir
Ayaq (təpik) sözü ilə bağlıdır. Qolu şikəst olana çolaq (əsli: qolu yox), ayağı şikəst olana topal deyirik
yun. topazos – adı, topaz yatağının ehtimala görə ilk dəfə tapıldığı Qırmızı dənizdəki eyniadlı adanın adından götürülmüşdür
yun. topos – yer + yun. grapho – yazıram
yun. topos – yer, məhəll + yun. onyma – ad
Ayağın baldırla birləşdiyi yerdə iki çıxıntı var, topuq (лодыжка) və ya topuq sümüyü adlanır. Formaca topa oxşadığı, yəni yumru olduğu üçün ona bu adı
Hör (ör) kəlməsi ilə qohumdur. Hətta bəzi dialektlərdə hörümçək yerinə torumça işlədilir. Deməli, tor “hörülmüş” (toxunmuş) mənasını verən bir kəlmədi
Bu söz bizdə quşların ümumi adı olub, quşlar boz torağay (sərçə), qara torağay (qaratoyuq), sarı torağay (tarla quşu) kimi ifadələrlə bir-birindən fər
“İpək” mənasında işlədilir. Tuva dilində indi də barama yerinə, torqu deyirlər. Barama xalis türk sözüdür və bürümək feili zəminində əmələ gəlib
isp. tornado < tornar – fırlatmaq
Əsli topraq formasında olub. Təpik sözü ilə bağlıdır: “ayağımızın altında olan” deməkdir: top (raq) və təp (ik) arasındakı fonetik oxşarlıq da bunu sü
Semantik baxımdan toxum sözü ilə qohumdur. Mənbələrdə tor-un sözü var və “törəmək” mənasını əks etdirir
Boyu gödək adamlarla bağlı işlədilir. Qoza sözünün təhrifindən yaranıb. Qoza boyda olan (kiçik) qarpıza qozalaq qarpız deyiblər
Tuti sözünün dəyişilmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
1. Ədəbi dilimizdə 2 əsas mənası var: 1.1 “Hərəkət etdirmək”. 1.2 “dilə tutmaq, aldatmaq”. Dialektlərdə (Qazax, Şamaxı
Bəzi alimlər bunu ərəb mənşəli hesab edir və mənasının “tünd-göy” demək olduğunu açıqlayırlar. Mənbələrdə sözün altundonquş (tonquş) forması da var: “
Çox vaxt doymaq feili ilə əlaqələndirirlər (sinonimi: düyün). Zənn edirəm ki, göy (kürəkən) kəlməsi ilə qohumdur: quda və göy qohum sözlərdir
“Aldatma, hiylə” mənasında tev sözü olub, Toy tutmaq “intiqam üçün bütün mövcud üsulları tətbiq etmək” deməkdir
Tatar dilində tozırqa sözü var və “köhnəlmiş” deməkdir. Toz bizdə isim kimi işlənir. Tozumaq şəklində feil yerində də çıxış edir
Kökü toz kəlməsidir. Bəs -anaq nədir? Dilimizdə feillərə qoşulan -anaq2 şəkilçisi var (döy-ənək, boğ-anaq
Törp feili olub, ondan törpü (напильник) əmələ gəlib. İridişli yeyə növüdür, ən çox ağacı hamarlamaq üçün işlədilir
Türkmən dilində döle şəklində işlədilir. Damazlıq (əsli: damızlıq) sözü qabaqlar tövlədə saxlanılan, döl vaxtı örüşə buraxılmayan (xüsusi bəslənilən)
“Səs salmaq” mənasını verən töv (tov) sözümüz olub (dovşan qaçanda çox tövşüyür, səs salır), tövşümək həmin töv (tov) zəminində əmələ gəlib
İlk ev heyvanları arasında cinsi fəallıqları ilə seçilən keçilər də var idi. Keçilərin məhz bu cəhəti insanların daha çox xoşuna gəlirdi, çünki ancaq
lat. trans – içərisindən, üzərindən, arası + fr. code – işarə
lat. transgressio – keçid, hərəkət
lat. trans – içindən + lat. spiro – nəfəs alıram
isv. trappa – nərdivan, pilləkən
alm. trass
ing. tracking – izləmək, müşayiət etmək
ing. treatment – bacarmaq; düzəltmək
ing. travelling – səyahət
lat. triangulum – üçbucaq
yun. tridymos – üçqat
alm. trog – təknə, çanaq
ing. troll – balıq tutmaq üçün qarmağa bağlanan süni tələ
yun. tropikos – dönən
yun. tropos – dönmə + yun. pausis – dayanma, kəsilmə
yun. tropos – dönmə + yun. sphaira – kürə
Fransızca “eşilmiş” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
1150-ci ildən Avropanın ən məşhur ticarət yarmarkası Fransanın Şampan əyalətində keçirilməyə başladı
Fransızcadır, “səliqə-sahman”, “geyim”, “ayaqyolu” və s. mənalarda işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tubi kimi də işlədilir. Cənnətdə bitmiş bir ağacdır. Poeziyada “gözəl” mənasında işlədilir. (Bəşir Əhmədov
lat. tophus – məsaməli süxur
Çin dilindən keçib, əsli tayfun kimi olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Aşıq Ələsgərdə oxuyuruq: “Hər kim dostdan dosta qandırsa yaman, Tufanasın Kərəm kanı dağıtsın”. Tufana tifaq kəlməsinin dəyişmiş formasıdır
Qərb dialektlərində işlədilir, bitki adıdır (süpürgə bağlayırlar), tavolqa şəklində rus dilinə də keçib, əsli tululğa kimi olub
Hərfi mənası “uzun” deməkdir, qulağı uzun it növlərindəndir. Fars dilində buna tazı (taz taxtən, yəni sıçramaq, qaçmaq məsdərinin əsasıdır) deyirlər
Mənbələrdə “толкать” mənasını verən tül feili var. Güman etmək olar ki, tulla feilinin kökü həmin tül sözündən ibarətdir, amma feil -lı şəkilçisini qə