icb. Əzizlənməsinə, ərköyünləşməsinə səbəb olmaq. Uşağı əzizlətmək
is. 1. Əziz olma, sevilmə, çox istənilmə. Ananın əzizliyi. // Müqəddəslik, mübarəklik. Ana yurdunun əzizliyi
zərf. [fars. əz və ər. qəza] Qəzadan, təsadüfən, gözlənilmədən, birdən. [Səttar] üz çevirib bir biyabana daban aldı
is. [ər.] köhn. rəs. İşdən çıxarma, vəzifədən kənar etmə. □ Əzl etmək (eləmək) – işdən, vəzifədən götürmək, çıxarmaq
is. [ər.] Qəti niyyət, qəti qərar, qəsd. Çox da vətən torpağı boyandı al qanına; Əzmimiz qorxu salmış düşmənlərin canına
1. “Əzmək”dən f.is. 2. Əzilmiş tərəvəz, ya meyvə xəmiri; püre. 3. Qara ciyər qiyməsindən hazırlanan bir xörək adı
is. məh. Bülöv. Dəryazı əzmə ilə itiləmək
bax əzmələmək. [Cavad bəy:] …Ancaq bunu belə eşitmişəm ki, guya Məhəmməd kişinin qızı bəzən onu əzməçələyir
f. 1. Basıb, ya sıxıb yastılamaq, şəklini pozmaq. Qarpızı, qovunu əzmək. // Basıb (vurub, toxundurub) bir yerini çökəltmək
“Əzmələmək”dən f.is
f. 1. Əli ilə əzmək, əzişdirmək. 2. məc. Döymək, kötəkləmək. Ara yerdə uşağınızı o imansız belə əzmələdi
“Əzmələnmək”dən f.is
məch. Əllə əzilmək, əzişdirilmək
sif. [ər. əzm və fars. …kar] Əzmli, məqsəd və niyyətində qəti. [Məsmədə] …əzmkar, səbatlı bir adamın hal və hərəkəti vardı və yaxud mənə elə təsir bağ
zərf Əzmkara, əzmli adama layiq bir surətdə, əzmlə. Əzmkarcasına hərəkət etmək
is. 1. Məqsəd və niyyətində qətilik, möhkəmlik, əzmkar adamın hal və sifəti. 2. Əzmkarlıqla şəklində – bax əzmkarcasına
zərf Qəti niyyətlə, qətiyyətlə, səbatla, dönmədən. Əzmlə irəli hərəkət etmək. Əzmlə məqsədə doğru getmək
sif. Öz niyyət və məqsədində qəti, sabit, möhkəm və dönməz olan. Əzmli adam. – [Qadının] zahiri gözəlliyindən daha dərin təsir edən qəti, cürətli, əzm
is. [ər.] 1. Dini etiqadlara görə, bütün insanların ölmək vaxtı çatanda onların canını alan mələk, ölüm mələyi
is. 1. bot. Qalın ətli və xətvari yarpaqları olan, təbabətdə işlədilən çoxillik ot-bitki; aloe. Əzvay çoxillik tropik və ya subtropik bitkilərdən olub
cəm bot. Əzvay və s. ot və ağacların daxil olduğu bitki yarımfəsiləsi. Əzvayçiçəklilər yarımfəsiləsi … ot və ya ağaclardır
is. dan. Dolanacaq, yaşayış, vəziyyət. Əzvayişi yaxşıdır. – Ancaq əzvayişi qolay gördüm, öz-özümə dedim: – Kişinin bu günündə nə dən-düş, nə taxıl? S
is. dan. 1. Diliacılıq, acıdillik. 2. Acizlik, maymaqlıq. Əzvaylığından bu iş başına gəldi
bax əzəl. Mən də görmüşdüm on bir il əzzəl; Olduqca görkəmli, olduqca gözəl. S.Vurğun
bax əzəlcə. Arxalığın badamı; Gün yandırar adamı; Əzzəli özüm qurban; Sonra da kənd adamı. (Bayatı)
bax əzəlki. [Hacı Mehdi:] Birini qovub ayrısını tutursan, o, əzzəlkindən pis çıxır. Ə.Haqverdiyev
Azərbaycan əlifbasının səkkizinci hərfi. bax fe
[ital.] Musiqi qammasının “do”dan başlayan dördüncü səsi; bu səsi ifadə edən not
[lat. fabrica – emalatxana] Xammaldan maşınla müxtəlif məmulat hazırlanan sənaye müəssisəsi. Tikiş fabriki
[lat. fabrica və ər. mətbəx] Mexaniki üsulla çoxlu yemək hazırlanan iri ictimai iaşə müəssisəsi. Qabaqcıl fabrik-mətbəx
[lat.] Fabrik sahibi olan fabrikçi
bax fabrikant. [Mirağa:] Mülkədar, fabrikçi və tacir zəhmət çəkmir. Mir Cəlal
[lat. fabula – təmsil, nağıl] 1. ədəb. Bədii əsərin qısa məzmunu, hadisələrin ardıcıl ifadəsi. Romanın fabulası çox mürəkkəbdir
is. [ər.] 1. Dəhşətli, ağır nəticəli hadisə, fəlakət, müsibət, bədbəxtlik. Başına faciə gəlmək. Alkoqolizm faciə ilə nəticələnir
sif. Faciə ilə dolu; müsibətli, faciəyə səbəb olan, faciə ilə nəticələnən; dəhşətli, fəci. Alagöz öz daxili aləmi ilə bir cəzirə kimi yaşayan evdən qa
is. və sif. [ər.] 1. Aciz, yazıq, məzlum; dinc, sakit. Fağır kişi. – [Nəbi pristav Mehdi bəyi görcək deyinir:] Ə, bu fağırı niyə qəhr edirsən? “Qaçaq
zərf Yazıq-yazıq, məzlumməzlum; fağırcasına. Fağır-fağır oturmaq. – Mehriban fağır-fağır kişinin dalınca baxıb bir müddət qapını örtmədi
top. [ər.] Cəmiyyətin aşağı, yoxsul təbəqələri, varı olmayanlar, kasıblar, yoxsullar. Qoçular, quldurlar qatar taxırlar; Fağır-füqəraya yan-yan baxırl
“Fağırlaşmaq”dan f.is
f. Acizləşmək, aciz olmaq, yazıqlaşmaq, əvvəlki ötkəmliyini, təşəxxüsünü itirmək, sakitləşmək. Gəlin fağırlaşmışdı
is. 1. Acizlik, yazıqlıq, məzlumluq. 2. Yoxsulluq, kasıblıq
is. [ər.] Özünü pula satan, fahişəliklə məşğul olan qadın. // məc. Son dərəcə alçaq, prinsipsiz, satqın adam haqqında
is. [ər. fahişə və fars. …xanə] Fahişələrin yaşadıqları və gələnləri qəbul etdikləri ev, mənzil
is. Qadınların özlərini pula satması. [Qətibə qəlbində Səba xanıma acıqlanaraq:] …Sən elə bilmə ki, tədbirli, bacarıqlısan… Səni mənə üstün gətirən bi
sif. [ər.] köhn. 1. Fəxr edən, öyünən, lovğalanan. 2. Gözəl, qiymətli, parlaq. Hacı Kamyab libaslarının ən faxirini geyib Xudayar xanın vüruduna hazır
sif. [ər.] köhn. 1. İşləyən, edən. 2. Təsir edən. 3. is. Ərəb qrammatikasında feli sifət modeli
is. [ər.] 1. Hər hansı ədədin tam (vahid) kimi götürülən yüzdə biri (% işarəsi ilə göstərilir). Sadə faiz düsturu
sif. Faiz verən, faiz (gəlir) gətirən. Faizli istiqraz
sif. Üstünə faiz gəlməyən, faizi olmayan, faizlə gəlir verməyən. Faizsiz istiqraz. Faizsiz borc
is. [ing.] 1. Elektron rabitə cihazı. 2. Qrafik məlumatın qəbulu və verilməsi üsulu