сущ. 1. дад, тӀям; // dadına baxmaq дадуниз килигун: а) са затӀунин дад чирун патал адакай тӀимил кьван тӀуьн ва я хъун; б) тӀимил кьван тӀуьн; 2
[fars.] сущ. 1. дад, феряд, суза, гьарай; dad eləmək (etmək) дад авун, суза авун, феряд авун; 2. куьмек, имдад; dad istəmək куьмек кӀан хьун, куьмекди
межд. дад, аман, вай, гьарай.
кил. dad³.
[fars.] межд. дад-бидад; dad-bidad etmək (eyləmək) дад-бидад авун а) мидад чӀугун, суза авун, феряд авун; б) тӀвар акъудун, къиямат авун, ван кутун; ч
сущ. дад, лезет.
сущ. dad¹ 1); dadına-duzuna baxmaq дадуниз-кьелез килигун.
кил. dad-fəryad.
[fars.] сущ. дад-феряд, куьмекдиз эверун; дад, суза, феряд; dad-fəryad etmək (eləmək) дад-феряд авун, куьмекдиз эверун
прил. рах. са куьник (хушуниз текъвер са затӀуник, пис амалдик) даданмиш хьайи, вердиш хьайи, ктканвай; dadamal olmaq (öyrənmək, düşmək) адет авун, да
кил. dadamal; // dadanaq olmaq чирнаваз хьун, чир хьун.
məch. куткурнаваз (чирнаваз, даданмишарнаваз) хьун.
гл. куткурун, даданмишарун.
гл. даданмиш хьун, адет авун, акатун, куткун (мес. сикӀ верчерик, кац цицӀибрик); toyuq hininə dadanan çaqqal bir də gələr
прич. даданмиш хьанвай, са куьнин дад чир хьана адак ктканвай.
сущ. дах(а), тха (гъвечӀи стха ва вахари чӀехи стхадиз лугьудай тӀвар); // ддаш (гьуьрмет патал жувалай чӀехидав рахадамаз лугьудай тӀвар)
сущ. дад чир хьун (дад чир хьунин алакьун).
сущ. дад чир тахьун (дад чир хьунин гьисс авачир гьал).
гл. 1. дадуниз килигиз тун (гун), дад-лезет чир жедай кьадар нез (ва я хъваз) тун; 2. пер. гьисс ийиз тун (гун)
сущ. хуьс. дегустатор (дадуниз килигна са затӀунин дад, ери тайинардай специалист).
гл. дад чӀур хьун, пис дад (ял) агалтун; гар акъахун.
сущ. дад, тӀям, верцӀивал, ширинвал.
гл. куьгьн. какаяр элуькьардамаз сарариз яна какадин кӀевивал юхламишун.
кил. daddırmaq.
кил. dadızdırmaq.
гл. дадлу авун, дадуниз гъун (са затӀ вегьена).
гл. дадлу хьун, лезетлу хьун, дадуниз атун.
1. прил. дадлу, лезетлу; dadlı meyvə дадлу емиш; dadlı xörək дадлу къафун; // пер. хушуниз къведай, лезет гудай, рикӀиз хуш, верцӀи, ширин (мес
прил., нареч. дадлу-дадлу, лезетлу-лезетлу, верцӀи-верцӀи, ширин-ширин.
прил. хушуниз къведай, рикӀиз хуш, рикӀиз чими.
прил. гзаф дадлу, гзаф лезетлу.
сущ. дадлувал, лезетлувал, верцӀивал, ширинвал.
гл. 1. дадуниз килигун, дадмишун; // тӀуьн ва я хъун; 2. дад гун, дад атун; acı dadmaq туькьуьл дад гун (атун); 3
1. сущ. дадмишдай затӀ, недай ва я хъвадай затӀ; 2. прил. дадлу, лезетлу.
прил. дад квачир, дадсуз, тӀямсуз, лезетсуз.
сущ. 1. дадсузвал, дад квачир затӀунин гьал; 2. дад (тӀям) чир тахьун (сивиз).
прил. дад гъидай; dadverici maddələr гьар жуьредин дадлухар.
сущ. 1. дагъ; dağın döşü дагъдин хур; dağın ətəyi дагъдин цен, дагъдин кӀан; sıra dağlar геогр. дагъларин цӀиргъ; // дагъдин; dağ havası дагъдин гьава
[fars.] 1. сущ. ттагъ, тагъма (ифирнавай ракьувди тунвай гел); dağ basmaq тагъма илисун, ракь ифирна жендекдал илисун; 2
прил. дагъ хьиз кьакьан, гзаф кьакьан.
прил. 1. гзаф чими, ргар; dağ-dağ su ргар яд; 2. пер. гзаф дертлу.
сущ. дагълух чка, дагълар, синер, пелер, ккамар, кьвалар, рагар, чархар; // пер. ччан алачир тӀебиат манада; ** dağa-daşa düşmək а) дагълара-чархара г
сущ. кил. dağ-daş.
прил., сущ. рах. чӀихетӀ; дявекар; dağal adam чӀихетӀ кас; // чӀих; oyuna dağal qatmaq къугъуник чӀих кутун (чӀихетӀвал авун)
сущ. рах. чӀихетӀвал, дявекарвал.
сущ. куьгьн. 1. тагъар (малдин хамуникай авунвай турба); 2. виликра: къене куьгьне пек-пине ва йис ттуна тӀарамдаказ ацӀурнавай мишинин хъуьцуьган (ви
сущ. гъвечӀи тагъар; гзафни-гзаф хамуникай цванвай турба, чанта; ** sirr dağarcığı сирерин кӀват (кьил акъудиз тежер касдин ва я кардин гьакъинда)
сущ. 1. зоол. суван сев, дагъдин сев; 2. пер. рах. кубут, къанажагъсуз касдин гьакъинда.
сущ. дагъдин ценер, элкъвез-элкъвез дагъдин ценерив гвай чкаяр, дагъдин невегьар; dağbasarda yaşayanlar дагъдин ценерив яшамиш жезвайбур; // дагъдин н
сущ. ист. гатуз яйлахдиз (дагъдиз) куьч жедайбурун идарайрин крар туькӀуьрдай гьукуматдин чиновник.