сущ. 1. масадан зегьметдикай менфят къачузвай, масадан магьсул (зегьмет) незвай(ди); 2. хуьс. эгъуьннавай нафтӀадин фурар, эцигнавай карханаяр ва мс
сущ. инсафсуздаказ масадав кӀвалахиз туна, адан зегьметдин магьсул тӀуьн.
[ər.] сущ. умуми къайдадай акъудун, умуми къайдадикай ччара авун, хкудун; // istisna etmək умуми къайдадилай къерехда тун, къерех авун; къерехдиз экъе
сущ. умуми къайдадилай къерехда хьунухь, къерех яз хьунухь.
прил. умуми къайда чӀур тавуна, умуми кӀватӀалдикай садни хкуд тавуна, садни хкечӀ (хкат) тавуна, михьиз, вири
сущ. 1. чими яд (халкьдин арада чими яд акъатзавай чкадиз лугьудай тӀвар); 2. истису (Азербайжанда акъатзавай бязи азарар сагъарун патал менфят къачуд
кил. istiliktörətmə.
сущ. мед. ракъини ягъун, чимивили ягъун (гзаф чими гьавада ракъини кьилиз эсер авун).
сущ. 1. кӀвалах; зегьмет; кар; ev işləri кӀвалин кӀвалахар (крар); 2. къуллугъ, везифа; кеспи, пеше; işdən çıxmaq кӀвалахдилай экъечӀун; aqronomluq iş
сущ. кӀвалах, кар-кеспи, кар-кӀвалах, кар-чӀал, кеспи (кил. iş 1,2); işdən-gücdən eləmək кӀвалахдивай авун, авара авун, куьчеда ттун, кӀвалах амачиз т
сущ. кар-пеше, кас-кеспи, сенят, пеше; кар-чӀал.
сущ. руьгьани, фекьи, мулла.
сущ. яргъай аквазвай экуьнин нукьта, зайив экв.
нареч. кӀвалахдин арада, кӀвалахдай вахтунда.
[ər.] сущ. ишара (1. лишан, гел; символ, эмблема; 2. са затӀ вилербур авуналди, гъилеривди, тупӀаривди ва мс
гл. ишара авун; // лишан эцигун, лишан авун (ягъун).
məch. ишара эцигнаваз хьун; лишан эцигнаваз (авунваз, янваз) хьун.
прил. 1. ишара (лишан) алай, лишан авунвай; 2. айгьам квай, къаб алай (мес. рахунар).
прил. ишара алачир, ишара (лишан) эциг тавунвай.
кил. işarə.
гл. зайифдаказ экв гун (мес. лампади); цӀарцӀар гун (мес. вилери, чӀарари).
кил. işarantı.
кил. işıqlandırmaq.
İŞBİLƏN прил. кар алакьдай, крар чидай, алакьун (тежриба) авай, гъиляй кар къведай.
сущ. карчи (вичи-вич тапарривай кар алакьдайди хьиз тухудай кас).
сущ. карчивал (са кардиз принципиальный, социально-политический жигьетдай ваъ, гьакӀ винелай фикир гудай касдин гьал)
прил. кӀвалахдал (кӀвалахунал) рикӀ алай, кӀвалах (зегьмет) кӀани; алакьун авай, кар алакьдай, алахъдай, рикӀ алаз кӀвалахдай
сущ. кӀвалахунал (зегьметдал) рикӀ алай, кӀвалах (зегьмет) кӀани, гзаф алахъдай, кар алакьдай касдин гьал
сущ. 1. кӀвалахдар, кӀвалахзавай кас (са карханада, идарада ва мс.); 2. фяле; ** işçi qüvvəsi кӀвалахдай къуватар, кӀвалахдарар, фялеяр
сущ. фяле-лежбер, фялени-лежбер (санал), кӀвалахдарар, зегьметчияр; // фялейрикайни-лежберрикай ибарат тир; фяле-лежберрин (мес
сущ. рах. кӀвалах, кар, амал, чинеба кар, гьилле.
[yun.] сущ. мед. ишемия (чкадин ивидин тӀимилвал; тканьра лазим кьадар иви агакь тавун).
кил. işəyarayan.
сущ. экон. фяледиз авур кӀвалахдин (гьасил авур затӀунин) кьадардиз килигна гудай зегьметдин гьакъи.
сущ. экон. карханайра фяледиз авур кӀвалахдин (гьасил авур затӀунин) кьадардиз килигна зегьметдин гьакъи гун
сущ. кардиз виже къведай, бакара къведай затӀунин гьал ва ери; кардиз виже атун, бакара атун (акьун)
[fars.] сущ. азаб, азият; зулум; işgəncə etmək (vermək) азаб гун, азият гун, зулум авун.
прил. азабривди, азиятривди ацӀанвай, залан, эхиз тежер.
[fars.] сущ. як (верч) ругур яд; // гьеле къавурмайрин гьалдиз татанвай, гьерен ттумунин кӀусарикай ибарат тир яд квай тӀуьн
сущ. 1. шак, гиман, зенд; 2. четинвал, манийвал, энгел, четин везият; işgil olmaq (törətmək) маний хьун, манийвалун, энгелвалун; işgilə düşmək кӀеве г
сущ. нугъ. рах. 1. шефте, чефте, кӀар, къармах; 2. викӀин кӀар; 3. арабадин чарх алай гигинин кӀуфуз ядай ккун (чарх алат тавун патал)
прил. нугъ. гьиллебаз, гьарамзада, фендигар.
гл. нугъ. 1. шефте ягъун, кӀар вегьин; 2. викӀин кӀар кутун; 3. арабадин гигиниз ккун ягъун; кил. işgil¹
гл. са кардиз кьецӀ гун, манийвал авун, энгелвал авун, кӀар акадарун.
прил. нкгъ. шак алай, энгел авай, четин (мес. кар).
прил. нугъ. шефте алай, шефте янвай (мес. рак).
прил. 1. кар алакьдай, кар чидай, алакьун авай, тежриба авай; кӀвалахдал (зегьметдал) рикӀ алай, кӀвалах (зегьмет) кӀани, кӀвалахдай, кӀвалах вилик ту
сущ. кар алакьун, кӀвалах (зегьмет) кӀанивал, кӀвалахдал (зегьметдал) рикӀ хьунухь.
[ər.] сущ. кьун, къачун (са девлетди дяведалди маса девлетдин ччилер); işğal etmək а) кьун, гужуналди къачун, гужуналди гьахьун (маса девлетдин ччилер
сущ. чапхунчи, гужуналди чарадан ччилер кьадай (ва я кьунвай) ва гьахьтин политика тухузвай кас, уьлкве ва мс