İŞGİL¹
сущ. нугъ. рах. 1. шефте, чефте, кӀар, къармах; 2. викӀин кӀар; 3. арабадин чарх алай гигинин кӀуфуз ядай ккун (чарх алат тавун патал).
сущ. 1. шак, гиман, зенд; 2. четинвал, манийвал, энгел, четин везият; işgil olmaq (törətmək) маний хьун, манийвалун, энгелвалун; işgilə düşmək кӀеве г
Tam oxu »is. 1. Zənn, şübhə, güman. 2. Çətinlik, maneə, əngəl, çətin vəziyyət. İşgildən çıxmaq. □ İşgil olmaq (törətmək) – mane olmaq, əngəl yaratmaq
Tam oxu »is. məh. dan. 1. Cəftə, qarmaq. [Kosa] … şüşənin sınıq yerindən əlini içəriyə saldı və işgili tərpətdi
Tam oxu »1 I сущ. 1. шпингалет (металлическая задвижка для запирания створок окна, двери и т.п.) 2. тех. шпонка (соединительная деталь в каком-л
Tam oxu »I (Cəbrayıl, Meğri) bax işkil I. – Qapının işgilin yavaçcə vurdum, girdim yerimə (Meğri); – Fe:ruz içəri girib işgili vurdu (Cəbrayıl) II (Ağcabədi, A
Tam oxu »