CIRMAQLAMAQ
гл. чухун (кикеривди), кикеривди чухвана хам алудун, цӀарх авун (мес. ччинлай ва мс.); ** bir-birini cırmaqlamaq чухунриз акъатун (кикеривди), кикеривди сада-сад чухун, кукӀун, рекье тефин.
f. Cırmaq atmaq, dırnağı ilə dərisini qopartmaq. [Murtuz:] Axı pişiyi dara qısnarsan, qayıdıb adamın üzünü cırmaqlar
Tam oxu »глаг. 1. царапать, оцарапать, поцарапать (когтями, ногтями). Üzünü cırmaqlamaq царапать лицо, caynaqları ilə cırmaqlamaq царапать когтями 2
Tam oxu »f. égratigner vt, griffer vt, gratter vt ; it qapını cırmaqlayır le chien gratte la porte
Tam oxu »Kökü cırmaq feilidir, -maq şəkilçisi onu məsdərə çevirib. Mənbələrdə tarma (когти, лапа), tarmaq (царапать) sözləri də mövcuddur
Tam oxu »