dükandar
dükandar
[ər. dükkan və fars. …dar] 1. köhn. bax dükançı. Üç adam bir stolun başında oturub çilov yeyirdi… Onlardan biri onu [Firidunu] bir dükandar, yaxud xır
Tam oxu »Dükan sahibi. Zöhrənin baxtı açıldı, Boyuna xələt biçildi. Bağlı dükanım açıldı, Gəl ol dükandarım, oğlan! (“Tahir və Zöhrə”)
Tam oxu »