sif. qui souffre d’une maladie (və ya d’un malaise) ; triste, affligé, -e
sif. 1. Dərdi, kədəri olan. Mehriban dərdli başını məzlumanə bir tərzdə qaldırıb yaşı yanaqlarına doğru axan gözləri ilə baxdıqda Səlimi gördü
Tam oxu »прил. 1. страдающий каким-л. недугом, болезнью 2. горестный, скорбный, печальный; dərdli görünmək казаться печальным, грустным
Tam oxu »s. sorrowful, sad, mournful, doleful, miserable; ~ olmaq to be* miserable / sorrowful / sad; ~ görünmək to look sad / sorrowful miserable / mournful
Tam oxu »прил. дертлу (1. дерт (гъам) авай; 2. сугъулвал квай, зарул (мес. мани); 3. сущ. дерт авайди, дертлуди; 4
Tam oxu »DƏRDLİ, QƏMLİ Zor-güclə bir zabil başladı pəsdən; Bu həzin, bu qəmli, bu dərdli səsdən (M.Rahim); DƏRD ƏHLİ Eşqdə bidərdlər eylər təəccüb halıma; Yoxs
Tam oxu »DƏRDLİ – ŞƏN Bədbəxt anam! Dərdli gözlərini hər tərəfə çevirib həsrətlə baxdı (A.Şaiq); Bu Vasko da çox gözəl, şən oğlandır (S
Tam oxu »