DİLLƏNMƏK
гл. 1. рахун, луькӀуьнун, чӀал акъатун, чӀалал атун, гаф лугьун; 2. ван акъудун, мани кӀелун, лугьун, ягъун (мес. билбилри).
f. 1. to begin* to speak, to start speaking; ◊ Toplar dilləndi The guns began to speak, The guns opened up; 2
Tam oxu »глаг. разг. 1. заговорить (начать говорить) 2. петь, запеть (о певчих птицах). Bülbüllər dilləndi соловьи запели 3
Tam oxu »f. 1. Danışmaq, dilə gəlmək, ağzını açıb söz söyləmək. Sevincindən gözləri yaşaran ana dilləndi. S.Rəhman
Tam oxu »