DİLLƏNMƏK
гл. 1. рахун, луькӀуьнун, чӀал акъатун, чӀалал атун, гаф лугьун; 2. ван акъудун, мани кӀелун, лугьун, ягъун (мес. билбилри).
f. 1. Danışmaq, dilə gəlmək, ağzını açıb söz söyləmək. Sevincindən gözləri yaşaran ana dilləndi. S.Rəhman
Tam oxu »глаг. разг. 1. заговорить (начать говорить) 2. петь, запеть (о певчих птицах). Bülbüllər dilləndi соловьи запели 3
Tam oxu »f. 1. to begin* to speak, to start speaking; ◊ Toplar dilləndi The guns began to speak, The guns opened up; 2
Tam oxu »