DİLLƏNMƏK

f.
1. Danışmaq, dilə gəlmək, ağzını açıb söz söyləmək.
Sevincindən gözləri yaşaran ana dilləndi. S.Rəhman.
Tahirzadə dillənən kimi sükut bərpa olundu. Mir Cəlal.

2. Səs çıxarmaq, oxumaq, ötmək; çalmaq.
Bülbüllər axşam-səhər; Budaqlarda dillənir. A.Şaiq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DİLLƏNMƏK oxumaq — ötmək — çalmaq
  • DİLLƏNMƏK danışmaq — söyləmək — demək
DİLLƏNMƏ
DİLLƏŞMƏ

Digər lüğətlərdə

ваш домча́ться пусто́тный стани́чка сфи́нксовый установи́вшийся энергосисте́ма вы́семениться евнухо́ид закла́дывание изжива́ть пузы́рчатый самопря́лочный хуже́ть колтун самшит bubble chinagraph copulae infant self-faced выспрашивать заживление сакля умыслить