dilləşmək
dilləşmək
гл. 1. (сад-садав) рахун, луькӀуьнун, ихтилатун; // пер. ван-ванце ттун, кӀелун (мес. къушари); 2. чуьруькар авун, гьуьжет авун, гафарал фин, гафар эл
Tam oxu »f. 1. to argue (with), to dispute (with), to wrangle (with), to fall* out (with), to quarrel (with); 2
Tam oxu »DİLLƏŞMƏK – BARIŞMAQ Onunla dilləşmə, çəkil, get (A.Şaiq); Sabah ikisini də danlayıb barışdıracağam (Ə
Tam oxu »глаг. kimlə 1. спорить, поспорить, пререкаться, препираться с кем 2. разг. сговариваться, сговориться (условиться, прийти к совместному соглашению)
Tam oxu »f. 1. Danışmaq, bir-biri ilə söhbət etmək. Ləzzət olur yar-yar ilə dilləşə; Hicran çəkib çiçəklənə, gülləşə
Tam oxu »