qədimdə dini mərasimlər və ölüləri dəfn etmək üçün istifadə olunan süni və ya təbii yeraltı mağara; yeraltı sərdaba
Qərbi Avropada yayılmış bidət tərəfdarları (XI-XIII əsrlər).
dini təlim əsaslarının hamı tərəfindən başa düşüləcəyi formada şərhinin verildiyi kitab (xristianların sual-cavab şəklində olan dini şəriət kitabı)
Məhəmməd peyğəmbərin vəhylərini yazan savadlı adam; mirzə.
katolik məzhəbinə (dininə) mənsub olan adam ; katolisizmə aid olan.
katolisizmə mənsubiyyət, katolik dininə mənsub.
gürcü və erməni kilsələri başçısının titulu.
Qərbi xristian məzhəbi; katoliklik; katolik dini.
monastır təsərrüfatına baxan rahib.
xristianlarda: yepiskop və dyakon arasında ruhani rütbəsi və bu rütbəni daşıyan ruhani.
keşişin işi, vəzifəsi.
görünüşcə keşişə oxşayan; keşişə bənzəyən.
Məkkədə islamın əsas ziyarətgahı, müqəddəs məbəd, müqəddəs bina, qibləgah.
1. meyitə sarılan ağ parça; 2. zəvvarların dini ayinlər zamanı büründükləri uzun ağ parça.
edilən günahları təmizləmək və ya bağışlatmaq üçün şəriət əsasında sədəqə vermə və ya oruc tutma, günahı təmizləmə
günahın bağışlanması üçün sədəqə vermək.
cəza olaraq (yəni Ramazan orucu üzürsüz olaraq pozularkən) yenidən tutulan 60 günlük oruc.
Quran surələrindən birinin adı (« mağara» deməkdir).
formal məntiqi dəlillərə əsaslanan müsəlman ilahiyyatı; nəsihətamiz söz (ifadə).
şərəfli, şanlı kəlam (Qurana işarədir).
müqəddəs kəlam (Qurana işarədir).
Quran, Allahın sözü, Allahın kəlamı.
Musa peyğəmbərin ləqəbi.
bax kilsə.
İslamın iman rəmzi, yatmazdan qabaq və ya ölüm ayağında ikən «Əşhədü əlla-lailahəilləllah», əşhədü ənnə Mühəmmədən rəsulullah» ifadəsi
etiqadı az olan; etiqadsız.
1. xariqüladə işlər, möcüzələr; peyğəmbər olmayan şəxsin yaxud bir pirin göstərdiyi möcüzə; 2. Allahın lütfü
İraqda şiələrin müqəddəs ziyarətgahlarından birinin adı, Kərbəla şəhəri (Həzrəti imam Hüseynin qəbri şərifi Kərbəladadır)
Kərbəla şəhərində imam Hüseynin məqbərəsini ziyarət etmiş adama verilən ad.
ey kəramətli, böyük Allah.
igid, cəsur. İmam Əlinin ləqəbi; Heydəri-kərrar (cəsur şir – Əli (ə) haqqında tərif).
baş məlaikə.
Kəbə bütlərinin sındırılması.
əzəmət, cəlal, böyüklük (Allah haqqında).
1. xristianların ibadətgahı, məbədi; kəlisa; 2. dini təşkilat, dini təriqət.
atəşpərəstlərin məbədi: atəşgah.
ikona üçün şüşəli kiçik qutu.
Yaradıcı Allah, xaliq.
Kəbənin üstündəki qara örtük.
1. din, məzhəb, etiqad; 2. adət, vərdiş.
Qurani-Kərim nəzərdə tutulur (dini).
Quranla fala baxdırmaq.
Quranla fala baxmaq.
Tövrat, İncil, Zəbur və Qurani-Kərimdən birinə iman gətirən mömin adam.
Qurana and içmək.
klerikalizm cərəyanı tərəfdarı.
bəzi ölkələrdə siyasi və mədəni həyatda dini təşkilatların hakimiyyətini möhkəmlətməyə çalışan siyasi cərəyan
orta əsrlərdə Fransada və İngiltərədə: ruhani.
1. kilsə xadimlərinin korparasiyası; kilsə ruhaniləri; 2. kilsə xoru.
kilsənin yuxarı başında sağ və solda oxuyanlar üçün hündür yer.