durmaq
durmaq
гл. 1. акъвазун, къвазун; dizləri üstündə durmaq метӀерал акъвазун; sözünün üstündə durmaq гафунал акъвазун; 2
Tam oxu »f. tenir (se) debout, rester vi (ê) debout, être debout ; ayağa ~ lever (se) ; arrêter (s’) ; stopper vi
Tam oxu »f. 1. to stand*; ayağa ~ (həm müst., həm də məc.) to stand* on one’s feet; dizi üstə ~ to kneel*; barmağının ucunda ~ to stand* on one’s tip-toe; növb
Tam oxu »DURMAQ – ƏYLƏŞMƏK Durdum ki, evimizə gedib bu arsızı doydurum (A.Divanbəyoğlu); Onlar əyləşdilər və Sərdarın kefini soruşdular (M
Tam oxu »1. DURMAQ, AYAĞA QALXMAQ, YERİNDƏN QALXMAQ 2. durmaq bax ayılmaq 1 3. durmaq bax dayanmaq 1
Tam oxu »глаг. 1. стоять: 1) находиться на ногах в вертикальном положении, не двигаясь с места (о людях, животных); занимать место где-л
Tam oxu »f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq
Tam oxu »