DURMAQ

DURMAQ – ƏYLƏŞMƏK Durdum ki, evimizə gedib bu arsızı doydurum (A.Divanbəyoğlu); Onlar əyləşdilər və Sərdarın kefini soruşdular (M.S.Ordubadi).

DURMAQ – GETMƏK ...Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə (C.Məmmədquluzadə).

DURMAQ – OTURMAQ Sakitcə oturmuşuq; Bir tərəfdə durmuşuq (İ.Tapdıq).

DURMAQ – UZANMAQ Səhər durub Sabunçu məktəbinə getməyə hazırlaşdım (A.Şaiq); Əlini yastıq edib uzandı yastığına (S.Rüstəm).

DURMAQ – YIXILMAQ Mat-qut dayanıb durdum; Qarşısında şairin (S.Rüstəm); Sənin yanında Rəsulova dedim ki, yıxılmışam, burnum qanayıb (C.Əmirov).

DURMADAN
DURU

Digər lüğətlərdə