1) is. égoïste m, f ; 2) sif. égoïste ; ~ olmaq être égoïste
sif. [fr. əsli lat.] Özünü bəyənən, özünü yüksək tutan, ancaq özünü, öz mənafeyini düşünən adam; xudbin
Tam oxu »I сущ. эгоист, эгоистка II прил. эгоистичный, эгоистический. Eqoist hərəkət эгоистичный поступок
Tam oxu »[fr. əsli lat.] прил. эгоист, худбин (вичиз-вич бегенмиш, вичи-вич вине кьадай, тек са вич (вичин менфят) патал къайгъудик жедай кас)
Tam oxu »