ETİNA

[ər.] сущ. дикъет; фикир; etina etmək (eləmək, qılmaq) дикъет авун, фикир гун; кваз кьун, гьисаба кьун, агъмишун; etina etməmək дикъет тавун, фикир тагун, кваз такьун, гьисаба такьун.
ETİMOLOQ
ETİNASIZ

Digər lüğətlərdə