GƏR²
сущ. нугъ. хъутур, хъицӀ (цӀегь, хеб ва мс. гьайванрик акатдай хъутурдин азар).
[fars.] klas. bax əgər. Gər girişsəm çalhaçala; Quş gərəkdir qanad sala. “Koroğlu”. Sən gər mənim olsan fəna dünyada; Elə billəm padşaha dönmüşəm
Tam oxu »is. məh. Əsasən qoyun, keçi və başqa heyvanlarda olan qoturluq xəstəliyi. Keçi gər olub
Tam oxu »1 устар. если 2 сущ. диал. парша, короста, чесотка (у домашних животных) 3 сущ. немолодой тутовник с жёсткими листьями
Tam oxu »I (Göyçay, Şəki, Zəngilan) iri cır tut ağacı. – Bı gərin yarpa:n qırsam bəsimdi (Zəngilan); – Gər çəkildən iridi (Göyçay) II (Ağdam) cəld, zirək
Tam oxu »GƏR I is. bot. Tut ağacının bir növü. Bağban öz bağında gər əkdi bir gün (Aşıq Şəmşir). GƏR II sif. Yoğun
Tam oxu »