İBARƏ
[ər.] сущ. ибара (1. калам; кьвед ва я са шумуд гафуникай ибарат тир гафарин кӀватӀал; 2. гзаф дамах гвай, чӀагай, буфта гвай, четин гъавурда гьатдай, гзафни-гзаф манасуз, гьакӀан кьуру, буш гафар).
is. [ər.] 1. Kəlam; iki və ya bir neçə kəlmədən ibarət tərkib. Gözlüyümü gözümə taxıb bir yerindən bu ibarəni çətinliklə oxuya bildim
Tam oxu »лингв I сущ. фраза: 1. устойчивое сочетание слов, выражающее законченную мысль, предложение 2. напыщенное выражение, лишенное внутреннего содержания I
Tam oxu »