ə. və f. ibrət verən, ibrət götürməli; ibrətli.
ə. və f. ibrət verən, ibrət götürməli; ibrətli.
[ər. ibrət və fars. ...amiz] прил. ибрет гудай, несигьат гудай, ибрет къачуз жедай (мес. махар).
Полностью »İbrət ərəbcə “öyrətmə” deməkdir, amiz (amuz) isə farscadır, amuxtən (öyrətmək) məsdəri ilə qohumdur. Söz sinonimlər birləşməsidir: “ibrət verən” (öyrə
Полностью »sif. [ər. ibrət və fars. …amiz] İbrət verən, ibrətverici, ibrətli. İbrətamiz hekayə. İbrətamiz nağıllar
Полностью »