İMSİLƏMƏK

İm sözü iy sözü ilə paralel və eyni mənada işlədilib, -si şəkilçisi meyil, arzu mənalı sözlər düzəldib. Söz im-si-mək, im-si-k (isim), im-si-i-lə qəlibi üzrə yaranıb (imsik sözü də var: “iy bilən” deməkdir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

İMRAN
İNADKAR

Digər lüğətlərdə