İQTİDA’
ə. 1) nümunə götürmə, özünü ona oxşatma (məs.: namazda imama iqtida etmə); 2) yamsılama; 3) tabe olma, sözünə qulaq asma.
İQTİDA’
ə. 1) nümunə götürmə, özünü ona oxşatma (məs.: namazda imama iqtida etmə); 2) yamsılama; 3) tabe olma, sözünə qulaq asma.
(ər. إلزذاء ) – uymaq, tabe olmaq, dini – fəlsəfi terminologiyada hər hansı bir müctəhidin, yaxud məzhəb şeyxinin dini əqidəsinə uymaq və bundan irəl
Полностью »