İSRAR
\[ər.\] сущ. кӀевивал, кӀевиз акъвазун (лагьай гафунал, фикирдал, тӀалабдал), лагьайдалай элкъуьн тавун; инад; israr etmək лагьай гафунал, фикирдал кӀевиз акъвазун, кӀевивал авун, лагьайдалай элкъуьн тавун, кӀвачер (чиле) акӀурун (пер.).
i. insistence, persistence; urgency; ~ etmək to persist (in+ger.), to insist (on / upon+ger.); öz dediyində ~ etmək to have* one’s own way, to stand*
Tam oxu »сущ. настаивание, настояние (настоятельная просьба, требование). İsrarına görə kimin по настоянию кого, israrına baxmayaraq несмотря на настояние; isr
Tam oxu »[ər.] 1. is. Dediyi sözün, tələb etdiyi şeyin, irəli sürdüyü fikir və ya iddianın üstündə durma, təkid göstərmə, dediyindən dönməmə; inad, təkid
Tam oxu »