KEÇİCİ

KEÇİCİ I sif. Müvəqqəti, ötəri, ötüb-keçən. Yox, Cəlal, bu qədər hissə qapılmaq; Gəncliyin keçici hissidir, ancaq (S.Vurğun).

KEÇİCİ II sif. Sirayət edən, birindən digərinə keçən. Sarılıq keçici xəstəlikdir.

KAR
KEÇİNMƏK

Digər lüğətlərdə

кодифика́ция межба́нковский обши́ться паралингвисти́ческий простила́ться тубе́ркул увуля́рный умня́га фолк-ро́к христиа́нский видеодво́йка насе́ять объявля́ться электродина́мика bejesus chit clarionet emblements oil tank truck septarium short of triple whippet шпора языковый