ə. keçmiş, keçən (zaman)
ə. 1) tutan, alan; 2) sıxan; 3) mədəsi qəbiz olan, qarnı işləməyən
QABİZÜL’ƏRVAH ə. canalan (Əzrailin adlarından biri)
ə. 1) bir addımlığında olma, bir qarışlıq məsafədə; 2) Məhəmməd peyğəmbərin merac zamanı Allaha yayın ortası ilə ucları arasındakı məsafə qədər yaxın
ə. qüdrətli; bacarıqlı, bacaran. Qadiri-biçun bərabəri olmayan qüdrət sahibi (Allah nəzərdə tutulur)
ə. 1) Əbdülqadir Gilani tərəfindən əsası qoyulmuş dini məzhəb; 2) həmin məzhəbə mənsub olan adam
QAF1 ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı; 2) Quran surələrindən birinin ilk hərfi və həmin surənin adı
QAFA’ ə. bax qəfa’ (2-ci mənada)
QAFİL1 ə. 1) qayıdan, dönən; 2) qapayan, bağlayan. QAFİL2 ə. 1) qəflətdə olan, heç şeydən xəbəri olmayan; 2) diqqətsiz, etinasız
ə. və f. qafilcəsinə, diqqətsizliklə, ehtiyatsızcasına
ə. 1) birlikdə səfər edən atlılar və s. dəstəsi; karvan; 2) nümayişçilər dəstəsi
ə. və f. qafilə başçısı, karvanbaşı // dəstəbaşı
ə. günahları bağışlayan (Allah nəzərdə tutulur)
ə. şeirdə beytlərin və ya misraların son hərflərinin uyğun gəlməsi
ə. və f. 1) şerin məzmununa deyil, əsasən qafiyələrin düzülüşünə fikir verən adam; 2) m. pis şair
ə. və f. 1) qafiyə düzəldən, qafiyə uyduran; 2) m. pis şair
ə. və f. «qafiyə ölçən» 1) qafiyələrin düzgünlüyünü qiymətləndirə bilən, qafiyələri tənqid edə bilən; 2) m
ə. və f. «Qafdan Qafa qədər» 1) m. bütün yerlərdə, bütün ölkələrdə, hər yerdə; 2) m. başdan-başa, tamamilə
QAHİR(Ə) ə. 1) qəhr edən, cəbr edən; 2) məhv edən, yox edən; 3) üstün gələn; qalib; 4) dəf edən, rədd edən
ə. məqsədə aid olan
ə. bax qayib
ə. və f. bax qayibanə
QAİD1 ə. 1) komandan; 2) dəstəbaşı // çavuş; 3) rəhbər, başçı; 4) sürünün qabağında gedən təkə və s. QAİD2 ə
QAİDƏ(T) ə. 1) duracaq, altlıq; 2) qayda, üsul, nizam, yol
ə. qayda üzrə, qaydaya görə
ə. bax qayil
ə. bax qayilə
ə. bax qayim
ə. bax qayimə
ə. 1) ayaq üstdə olduğu halda, ayaq üstdə; 2) yuxarıdan aşağıya, şaquli
ə. bax qayimməqam
ə. düzbucaqlı üçbucaq
ə. bax qayit
ə. acıqlanan, hirslənən
QAL1 ə. 1) söz, danışıq; 2) hay-küy, mübahisə. QAL2 ə. ərinti (metal haqqında)
ə. sözlə, şifahi
QALİ1 ə. baha(lı). QALİ2 ə. qaynayan, qaynar
QALİB1 ə. qəlib, ölçü. QALİB2 ə. 1) üstün gələn, qələbə çalan; 2) daha qüvvətli
ə. bax qalibən
ə. və f. qalib kimi, qalibcəsinə
ə. 1) ehtimal ki, güman ki; 2) çox zaman, çox vaxt; 3) əksəriyyət, çoxusu
ə. qalib gəlmə; üstünlük
f. 1) müşk və ənbərdən düzəldilib qaşa və saça sürtülən ətirli qara yağ; 2) ətirli, rayihəli; 3) s. qara
f. bax qaliyəgun
f. bax qaliyəsa
f. qaliyə saçan, ətir yayan; ətirli
QALİYƏMU(Y) f. saçı müşk və ənbər qoxusu verən, qaliyə saçlı